Neste artigo, procurámos ver o reflexo das caracterÃsticas do ritmo acentual ou silábico do português e do inglês nas neografias presentes em sessões de chat, com o intuito de utilizarmos esta forma de grafia espontânea como contributo para a classificação destas lÃnguas no que se refere a um tipo de ritmo especÃfico. Após um estudo de corpora, no qual analisámos os desvios à norma presentes em programas de conversação informal online, pudemos observar que, embora ambas as lÃnguas possuam caracterÃsticas de ritmo acentual, num contÃnuo entre ritmo acentual e silábico, o inglês situar-se-á mais próximo do extremo, especialmente devido a: i) existência de estruturas silábicas mais complexas, que são menos simplificadas do que no português; ii) surgimento de sequências consonânticas mais complexas em final de palavra, que são mantidas; iii) existência de maiores dúvidas na delimitação das sÃlabas, o que se reflete na menor ocorrência de fenómenos de abreviação a nÃvel da sÃlaba.
The purpose of this article is to verify the reflection of features from stress- or syllable-timed languages in non-standard spelling forms in Portuguese and English chat sessions in order to use this type of spontaneous writing to classify these languages in terms of rhythm. After a corpora study in which the deviations to standard spelling present in online informal conversations were analyzed, we reached the conclusion that though both can be classified as accent-timed languages, if the existence of a continuum between stress- and accent-timing is admitted, English seems to be placed in a more extreme position, especially due to the: i) existence of more complex syllable structures, which are less frequently simplified; ii) appearance of word-final position complex syllable structures, which are preserved; iii) existence of more doubts in syllabic division reflected in the reduced occurrence of phenomena regarding this prosodic unit in English.
Keywords: Stress- and syllable-timed languages, Chat, Non-standard spelling.
En este artÃculo, tratamos de comprender el reflejo de las caracterÃsticas del ritmo acentual o silábico del Portugués e Inglés en neografias presentes en las sesiones de chat, con la intención de usar esta forma de escritura espontánea, como contribución a la clasificación de estas lenguas en relación con un tipo especÃfico de ritmo. Después de un estudio de corpora, en el que se analizan las desviaciones de la norma presente en los programas en lÃnea de conversación informal, observamos que, si bien los dos idiomas tienen caracterÃsticas de ritmo acentual en un continuo entre acentual y el ritmo silábico, el idioma inglés se encuentra más cerca del final, sobre todo a causa de: I) la existencia de estructuras sÃlabas más complejas, que son menos simplificada que en portugués; II) aparición de secuencias consonânticas más complejas en el final de la palabra, y que se mantienen; III) existencia de grandes dudas en la delimitación de las sÃlabas, que se refleja en una menor incidencia de fenómenos de abreviatura en la sÃlaba.
Palabras clave: Ritmo acentual y silábico, El chat, La escritura espontánea.