Este artigo é um relato da minha trajetória como artista/professora na Universidade Regional do Cariri e na Universidade Federal do Piauí, que por meio da artesania, com foco em processos têxteis, venho propondo novas possibilidades de criação e referenciais artísticos. Desde que me formei meus trabalhos vem enveredando pela experimentação de materiais e processos manuais como a costura e o bordado, o que foi ganhando força durante o mestrado quando tive contato com a Associação das Bonequeiras no Pé de Manga, que trabalham com bonecas de pano na cidade de Crato-CE, passei a compreender o fazer artesanal como arte. Desde que assumi a docência em 2019, venho provocando meus estudantes a olhar para seu próprio território, para as referências que estão fora da academia e fazem parte da cultura popular local. Partindo da pesquisa de Ivone Richter (2008) que se tornou minha principal referência nesta pesquisa, este artigo tem por objetivo relatar sobre o uso de saberes populares na Universidade e como os/as alunos/as se apropriam desse conhecimento.
This article is an account of my trajectory as an artist/professor at the Universidade Regional do Cariri and at the Universidade Federal do Piauí, which, through craftsmanship, focusing on textile processes, have been proposing new possibilities for creation and artistic references. Since I graduated, my work has been experimenting with materials and manual processes such as sewing and embroidery, which gained strength during my master's degree when I got in touch with the Associação das Bonequeiras no Pé de Manga, who work with rag dolls at city of Crato-CE, I came to understand handcraft as art. Since I took up teaching in 2019, I have been provoking my students to look at their own territory, at references that are outside the academy and are part of local popular culture. Based on the research by Ivone Richter (2008) which became my main reference in this research, this article aims to report on the use of popular knowledge at the University and how students appropriate this knowledge.
Este artículo es un relato de mi trayectoria como artista/docente en la Universidade Regional do Cariri y en la Universidade Federal do Piauí, que, a través de la artesanía, centrándose en los procesos textiles, vienen proponiendo nuevas posibilidades de creación y referencias artísticas. Desde que me gradué, mi trabajo ha sido experimentar con materiales y procesos manuales como la costura y el bordado, que se fortalecieron durante mi maestría cuando entré en contacto con la Associação das Bonequeiras no Pé de Manga, que trabaja con muñecas de trapo en la ciudad. de Crato-CE, llegué a entender la artesanía como arte. Desde que asumí la docencia en 2019, vengo provocando a mis alumnos a mirar hacia su propio territorio, hacia referentes que están fuera de la academia y son parte de la cultura popular local. Basado en la investigación de Ivone Richter (2008) que se convirtió en mi principal referencia en esta investigación, este artículo tiene como objetivo informar sobre el uso del conocimiento popular en la Universidad y cómo los estudiantes se apropian de este conocimiento.